Krótkie momenty samotności zdarzają się wszystkim. Jeśli uczucia samotności i izolacji się przeciągają, Twoje zdrowie może być zagrożone. 

Trwałe i nieustępujące poczucie bycia oddzielonym od reszty ludzi, trudności w budowaniu relacji na głębszym poziomie, idące często w parze z poczuciem, że nie pasujesz, jesteś wszędzie nie na miejscu, z niskim poczuciem własnej wartości, to właśnie chroniczna samotność.

Ta przypadłość może dotknąć także osoby, które na pierwszy rzut oka wydają się bardzo towarzyskie. Bycie w centrum uwagi nie oznacza, że czujemy się blisko z innymi.

Jakie symptomy powinny zwrócić Twoją uwagę?

• Nieumiejętność zbudowania kontaktu z innymi na głębszym poziomie. Być może masz wiele relacji, ale są one powierzchowne i nie dają poczucia porozumienia ani satysfakcji.
• Brak bliskich przyjaciół. Masz znajomych albo kolegów, ale żaden z nich Cię naprawdę nie rozumie.
• Wszechogarniające poczucie odizolowania od świata, oglądanie go zza szyby, niezależnie od ludzi i otoczenia.
• Zwątpienie w siebie i swoją wartość.
• Zmęczenie ciągłymi próbami wejścia w relacje.
• •Długoterminowa samotność podnosi poziom kortyzolu, co z kolei spowoduje przyrost wagi, insulinooporność, trudności z koncentracją i wiele innych.

Pozostawiona bez uwagi chroniczna samotność spodowuje ryzyko:

• Depresji
• Zaburzeń snu
• Cukrzycy
• Chorób serca
• Wysokiego ciśnienia
• Problemów psychicznych i emocjonalnych
• Uzależnień
• Badania wskazują także na to, że taka samotność skraca życie.

Jak chroniczna samotność wpływa na mózg?

Są badania wskazujące na korelację miedzy zwiększonym ryzykiem demencji i Alzheimera. Długoterminowe uczucia izolacji powodują także obniżenie możliwości intelektualnych takich jak zdolność do koncentracji, podejmowania decyzji, rozwiazywania problemów czy zmiany negatywnych schematów myślenia o sobie.

Kto jest w grupie ryzyka?

Wszyscy – niezależnie od osobowości i temperamentu.

Co robić?

• Skontaktuj się z lekarzem, terapeutą albo psychologiem, powiedz komuś co przeżywasz
• Jeśli możesz, zażyj ruchu i słońca. Aktywność, szczególnie w naturze pozwala podnieść poziom serotoniny i endorfin, które z kolei podnoszą nastrój, poprawiaja sen.
• Znajdź grupę wsparcia, szczególnie jeśli Twoja samotność łączy się z inną trudnością w Twoim życiu – takim jak strata, czy uzależnienie.

​
Jeśli zmagasz się z długoterminową samotnością, poproś o pomoc medyczną. Bez uwagi ten problem to nie tylko poczucie osamotnienia, ale też realne ryzyko dla zdrowia fizycznego I psychicznego. Możesz umówić się na spotkanie dzwoniąc pod numer +48 600 314 132

Polecam artykuł  o tym, jak psychoterapeuci decydują o wyborze terapii dla samych siebie. Z danych wynikałoby, że aktywność naukowa potencjalnych terapeutów jest mało istotna. W dobie medycyny opartej na faktach zdaje się to zastanawiające.  Okazuje się natomiast, że metodą z wyboru jest psychoterapia psychodynamiczna - a więc ta w której pracuję z moimi pacjentami.